ماجراجویی های مرگبار از سر شکم سیری! - وبلاگ وردپرسکارا

به گزارش وبلاگ وردپرسکارا، خبرنگاران: فاجعه زیردریایی تایتان مسائل مربوط به عملیات نجات و نظارت دولت بر تعداد فزاینده ای از ثروتمندان علاقه مند به هیجان، ماجراجویی ها و سفرهای پرخطر را در مرکز توجه قرار داده است.

به گزارش ایسنا به نقل از نیویورک تایمز، کوهنوردان مدت هاست تا فراز کوه اورست کوهنوردی نموده اند و دانشمندان نیز با زیردریایی به اقیانوس منجمد جنوبی سفر نموده اند. در دهه های اخیر، مسافرانی با جیب های پرپول و مهارت های نه چندان زیاد به این کاوشگران ملحق شده یا حتی در مواردی از آن ها پیشی گرفته اند و برای بازدید از فضا یا عمق اقیانوس هزینه نموده اند، اما جان باختن پنج سرنشین زیردریایی تایتان ثابت کرد که در زمان رخ دادن یک اشتباه، هیچ تدبیر حفاظتی واضحی وجود ندارد.

تراژدی ای که هفته جاری رخ داد، مسائلی حول محور عملیات های نجات و نظارت دولت بر دنیای تازه توریستی را مورد توجه قرار داده و چندین سوال مطرح می نماید: چه کسی مسؤول جست وجو و نجات است؟ چه کسانی برای این نوع تجربیات هزینه می نمایند؟ آیا می توان برای چنین فجایعی بیمه خریداری کرد؟

تمامی این سوالات در زمانی شکل گرفته اند که تعداد روزافزونی از علاقه مندان با هیجان به سراغ ماجراجویی های پرخطر می روند.

آنتونی برکلیچ، مشاور مسافرتی و بنیان گذار سرویس سفر لوکس Inspired Citizen گفت: مردم خواستار این نوع تجربیات هستند و تقاضا برای آن ها ادامه خواهد داشت، آن ها تمایل خواهند داشت که هزینه های گزافی را برای این تجربه بپردازند.

رستوران های روباز مشهد

رستوران نزدیک حرم مشهد

فهرست وسایل سفر به مشهد با اتوبوس

در سال های اخیر نوآوری در فناوری، تجربیات تازهی در سفر فراهم نموده است و مسافران ثروتمند تمایل دارند برای تجربیات تازه، به ویژه سفر به فضا و کاوش زیرآب پول بیشتری خرج نمایند.

سالانه، حدود یک میلیون توریست برای انواع کاوش در زیر آب اقدم می نمایند. این نوع کاوش ها می تواند تورهای کوتاه با استفاده از زیردریایی باشد که در یک سفر دو ساعته تا عمق 100 فوتی زیر موج های جزیره مائوئی می روند و 180 دلار هزینه دارد یا می تواند اقامت شبانه در هتل زیردریایی لاورز دیپ باشد که برای آن باید شبی 300 هزار دلار هزینه کرد. کاوش با زیردریایی تایتان برای بازدید از بقایای کشتی تایتانیک به ازای هر نفر 250 هزار دلار هزینه داشت.

دیه گو گومز که یک پزشک 36ساله ساکن سیاتل است در ماه فوریه از جنوبگان بازدید کرد. او این سفر را با شرکت کشتی رانی سیبورن کروز لاین انجام داد که قیمت بیشتر کابین های آن از 10 هزار دلار آغاز می گردد. او پس از رسیدن به اقیانوس منجمد جنوبی پیروز شد به یاری زیردریایی کاوشی سیبورن نگاهی به کف اقیانوس بیندازد.

پیش از این که سرنوشت تایتان تعیین گردد، آقای گومز گفت که این تجربه فراتر از انتظاراتش بود. او گفت که مردم هرگز درباره زندگی زیر آب در قطب جنوب چیزی نمی شنوند و این چیزی است که باعث شد برای این سفر ثبت نام کند.

گومز پیش از سفر به همراه سایر همسفرانش درباره اقدامات امنیتی در زیردریایی تعلیم دیدند و زمانی که به عمق 1000 فوتی دریا رفتند به طور مدام با کشتی در ارتباط بودند.

گومز گفت: من کاملا احساس امنیت می کردم و دوباره این کار را انجام خواهم داد.

توریستی در فضا هم قابل توجه است. توریستی در این حوزه در حال توسعه است و شرکت هایی همانند بلو اوریجین و اسپیس ایکس در حال حاضر پرتاب های زیر مداری پیروزیت آمیزی داشته اند.

شرکت صنایع توریستی فضایی ویرجین گلکتیک که قیمت بلیت های پروازهای فضایی آن از 450 هزار دلار آغاز می گردد، گفت که برای نخستین پرواز خود در هفته آینده برنامه ریزی نموده است.

البته مسافران علاقه مند به سفرِ فضا باید آموزش هایی ببینند. شرکت بلو اوریجین (Blue Origin) متعلق به جف بزوس که ویلیام شاتنر ستاره تلویزیونی پیشتازان فضا، از مسافران اوست، اعلام نموده که مسافران می توانند فقط در دو روز برای تجربه سفر به ارتفاع 62 مایلی بالای زمین، آموزش کامل ببینند.

سیستم های حمایتی و بیمه برای انواع بسیاری از سفرهای ماجراجویانه، قابل استفاده هستند. کسانی که مایل هستند به اورست صعود نمایند، می توانند به شرکت های اعزامی بپیوندند، شرپاها (بومیان نپال) را استخدام نمایند تا آن ها را در طول صعود راهنمایی نمایند و بیمه مسافرتی را برای حفاظت تا ارتفاعات بلند کوه خریداری نمایند. وقتی شرایط طبق برنامه ریزی ها پیش نرود، شرکت ها اغلب می توانند این افراد را به بیمارستان ببرند یا یک عملیات نجات صحرایی انجام دهند، البته اگر از موقعیت مکانی آن ها مطلع باشند. اگر این افراد هنگام کوشش برای صعود به قله در هیمالیا دچار سرمازدگی شوند، هلیکوپتر می تواند آن ها را به مکان دیگری منتقل کند.

نیک گوراسی، سخنگو سرویوس گروپ (Servius Group) که یک شرکت ارائه دهنده امنیت مسافرتی است، گفت که هزینه ها برای سفرهای گوناگون از اعداد پنج رقمی تا شش رقمی فرق دارد.

بعلاوه شرکت های به اصطلاح یاری ـ مسافرتی وجود دارند که عضویت سالانه را برای نیازهای امنیتی، پزشکی و خدمات نجات ارائه می نمایند. راس تامپسون، مدیر اجرایی شرکت کوواک گلوبال گفت که این شرکت خدمات غرامت کامل را برای موارد پزشکی و امنیتی، از جمله جست وجو و نجات ارائه می نماید. به گفته تامپسون تا به امروز هزینه خدمات به هیچ یکی از مشتری های این شرکت از حداکثر مبلغ پوشش فراتر نرفته و گران ترین عملیات این شرکت به مسافری مربوط بوده که از اندونزی به کانادا منتقل شده و مورد بحرانی کووید-19 داشته است. هزینه این عملیات 400 هزار دلار تمام شد.

در ایالات متحده آمریکا، آژانس های فدرال و دولتی از جمله سازمان پارک ملی، هزینه های عملیات جست وجو و نجات را با توجه به موقعیت مکانی فرد پوشش می دهند. برای عملیات های نجات در دریا، گارد ساحلی ایالات متحده آمریکا که رهبری عملیات نجات زیردریایی تایتان را نیز بر عهده گرفته بود، از لحاظ قانونی اجازه ندارد که برای عملیات ها هزینه ای دریافت کند.

در جریان کوشش گسترده برای نجات زیردریایی تایتان، سه کشور حداقل 9 کشتی و چندین هواپیما و وسایل نقلیه از راه دور را به کار گرفتند. کارشناسان تخمین می زنند که هزینه این کار حداقل ده ها میلیون دلار خواهد بود.

تامپسون، مدیر اجرایی شرکت کوواک گلوبال، هزینه جست وجو و کوشش برای نجات زیردریایی تایتان را حدود 100 میلیون دلار تخمین زده است؛ چراکه به گفته او استفاده از زیردریایی راهنمایی پذیر از راه دور (R.O.V) هزینه بسیار زیادی دارد.

میکی هستینگس، مدیر انجمن ملی جست وجو و نجات (یک انجمن غیردولتی) گفت: در نهایت، کسانی که مالیات پرداخت می نمایند مسؤول خواهند بود؛ چراکه بودجه گارد ساحلی از همین طریق تامین می گردد.

اما به گفته کریس بویر، مدیر اجرایی انجمن جست وجو و نجات، اغلب گروه های محلیِ جست وجو و نجات، سازمان های داوطلبانه هستند.

بویر به این نکته اشاره نمود که این سطح تازه سفرهای پرمخاطره، مستلزم بازنگری در این است که هنگام وقوع فاجعه چه عملیات های نجاتی می تواند به طور منطقی انجام گردد.

مدیر اجرایی انجمن جست وجو و نجات، به ویژه درباره توریستی در فضا شرح داد: مردم می توانند چنین کارهایی انجام دهند و انتظار واکنش های داوطلبانه داشته باشند؟ آیا آن ها انتظار دارند یک آژانس یا دولت کاری کند؟ چه کسی این کار را انجام خواهد داد و روند آن چگونه خواهد بود؟

قطعا همانطور که سفر محکوم به شکست زیردریایی تایتان نشان می دهد، حتی شرکت های برجسته یاری ـ مسافرتی هم با محدودیت هایی روبرو هستند.

دن ریچاردز، مدیر کل گلوبال رسکیو که خدمات عملیات نجات ارائه می دهد، اظهار کرد: برای نجات کسی که در عمق 15 هزار فوتی اقیانوس است، هیچ کاری نمی توان انجام داد. ما فقط می توانیم کاری را انجام دهیم که از دست بشر ساخته است.

به گفته تامپسون، مدیر شرکت کوواک گلوبال، ممکن است سیاست های تازه برای بیمه کردن مخاطرات زیاد شکل بگیرد. ممکن است الگوهای قدیمی برای عملیات های پیچیده نجات که هزینه های آن ها غیرقابل پیش بینی است دیگر کارآمد نباشند. تامپسون علاوه بر این، گفت: بسیار دور از فکر است کسی بتواند بگوید من هزینه های سفر به عمق تایتانیک را پوشش می دهم. ضمن آن که، آیین نامه و مقررات برای این نوع تجربیات خاص از سرعت بازار پررونق آن هنوز عقب تر است.

به گفته سخنگوی اداره هوانوردی فدرال در ایالات متحده آمریکا که نظارت این نهاد بر توریستی در فضا، حفاظت از مردم روی زمین و سایر افراد در حریم هوایی داخلی و هوایی این کشور را شامل می گردد، اداره هوانوردی فدرال آمریکا نقشی در تأمین امنیت مسافران وسایل نقلیه تجاری فضایی ندارد.

در آینده تعیین خواهد شد که آیا سرنوشت غم انگیز کاوش زیردریایی تایتان در هفته اخیر، نظارت بر این نوع سفر را بهبود خواهد بخشید یا خیر.