ناگفته هایی درباره بادیگارد های شخصی

به گزارش وبلاگ وردپرسکارا، گاهی اوقات افراد به تبلیغات در شبکه های اجتماعی و صفحه های شخصی افرادی که خودشان را بادیگارد و محافظ شخصی معرفی نموده اند، اعتماد نموده و آنان را استخدام نموده اند و بعد از چند روز به وسیله همان بادیگارد خِفت شده اند.

ناگفته هایی درباره بادیگارد های شخصی

به گزارش ایسنا، مجتبی پرهیزکار که 18 سال سابقه فعالیت در نیروی انتظامی دارد و 6 سالی هم می شود به صورت تخصصی در حفاظت و حراست از مجتمع های تجاری، مسکونی و اداری فعالیت دارد، درخواست های زیادی برای معرفی بادیگارد دارد.

او درباره مسائل بادیگارد های شخصی در فضای مجازی می گوید: متاسفانه یک عده اراذل یا افرادی با هیکل های درشت در اینستاگرام صفحه ساخته اند و در مرنامی که هنرپیشه ها حضور داشته اند درخواست نموده اند تا با آنان همراه شوند و بعد هم عکس انداخته اند و موقعیت خودشان را به عنوان بادیگارد تثبیت نموده اند.

پرهیزکار تاکید می نماید: تخصص تیم ما تامین نگهبانان محله ها و مجتمع های تجاری و اداری است؛ گرچه برای حفاظت و برقراری نظم کنسرت ها، همایش ها و مرنام خاص در هتل ها هم از ما درخواست تیم حفاظتی و مراقبتی می شود. عملا کار بادیگاردی در ایران قانونی نیست به همین علت هم ما بیشتر تمرکزمان را روی حفاظت از اماکن گذاشته ایم. ممکن است شخصی در یک فروشگاه فروش بالایی داشته باشد و احتیاجمند افرادی باشد که نظم آنجا را تامین نمایند که به همین علت سراغ ما می آید.

او درباره حقوق نیرو های حفاظتی به ایسنا می گوید: معمولا حقوق نیرو های حفاظتی ساعتی پرداخت می شود؛ از ساعتی 250 تا 800 هزار تومان که بر اساس توافق پیش می رود. این قیمت به چهره بودن و معروفیت هم بستگی دارد؛ بویژه اگر فرد در دو سکانس فیلم هم بازی نموده باشد، اما مبنای حقوق ما ساعتی بین 200 تا 400 هزار تومان است، چون ممکن است یک نیرو مجبور باشد 12 ساعت یک جای ثابت بایستد به همین علت در یک روز فشار زیادی را متحمل می شود.

پرهیزکار اضافه می نماید: هر کسی به واسطه ظاهر و قد و قواره ای که دارد در این حوزه ورود می نماید. مرجعی که به این افراد آموزش دهد یا آنان را تربیت کند وجود ندارد. از طرفی یک نهادی باید مسئولیت این حوزه را به عهده بگیرد و به شرکت ها و موسسات حفاظتی و مراقبتی رسمیت ببخشد تا اگر روزی مسئله ای پیش آمد دست کارفرما ها برای طرح دعوا به جایی بند باشد. چون ما مجوز مرکز انتظام نیروی انتظامی را داریم افراد با اطمینان به ما مراجعه می نمایند.

او اظهار می نماید: چون حرفه بادیگاردی در ایران قانونی نیست آمار مشخصی مبنی بر اینکه چه تعداد در حال حاضر به عنوان بادیگارد مشغول به کار هستند وجود ندارد، اما در بحث موسسات حفاظتی یکسری بازنشستگان نیروی انتظامی که افسر ارشد بوده اند بعد از آنکه سن خدمتی شان تمام می شود مجوز می گیرند و موسسات حفاظتی - مراقبتی را تاسیس می نمایند. گرفتن مجوز های این چنینی هم بسیار سخت است و حتی به هر کسی حتی هر فرد شاغل در نیروی انتظامی هم داده نمی شود.

او به درخواست مشتریان در دوران قبل از کرونا هم اشاره می نماید: قبل از کرونا درخواست ها برای بادیگار بیشتر بود. مثلا کسی می خواست برای افتتاح طلافروشی اش از هنرمندان کشور دعوت کند و از ما می خواست که هر فرد را از داخل پارکینگ تا سرانجام مرنام همراهی کنیم تا از هنرمندان هنگام عکس و امضاگرفتن مراقبت شود.

این بادیگارد گفت: مواردی هم داشتیم که درخواست بادیگارد برای رفتن به مرنام ختم یا تولد داشتند، اما من ترجیح می دهم بیشتر مسئولیت حفاظت از فیزیک مجموعه و نظم دادن به آن را بپذیرم.

پرهیزکار درباره تفاوت بادیگارد سلبریتی و شخصیت های سیاسی هم شرحاتی می دهد: خودم یک سال دوره حفاظت از شخصیت ها را در یکی از پادگان های نظامی گذرانده ام. شخصیت های سیاسی بر اساس نوع فعالیت ها و حساسیت های شغلی شان رتبه بندی می شوند که نوع مراقبت خاص خود را می طلبند.

وی ادامه داد: ممکن است یک قاضی دادگستری یک محافظ داشته باشد که ترجیحا به سلاح گرم هم مجهز باشد، اما ممکن است یک وزیر چندین محافظ داشته باشد و چند ماشین اسکورتش نمایند. بحث حفاظت از شخصیت های هنری با شخصیت های سیاسی کاملا فرق دارد.

پرهیزکار اضافه می نماید: البته همه این موارد بسته به صلاحدید دستگاه های حفاظتی و نظارتی آن مجموعه است. حفاظت از شخصیت های هنری، ظاهری است و بیشتر جنبه نمایش دارد به همین علت هم در تشریفات حفاظت از سلبریتی ها بیشتر هیکل و جثه مهم است. هنرپیشه هایی بیشتر از بادیگارد استفاده می نمایند که به نحوی خودشان شاخ مجازی هم به حساب می آیند و شناخته شده هستند. البته تعداد این افراد محدود است و این کار را برای آنکه بیشتر مورد توجه قرار بگیرند، انجام می دهند.

او می گوید: در زمان آغاز جشنواره های سینمایی درخواست برای تیم حفاظتی و همراه بیشتر می شود. معمولا برای محافظت در این مرنام از تیم های تشریفات خود مجموعه های استفاده می شود، چون عموم مردم مجوز ورود به کاخ جشنواره ای مثل جشنواره فیلم فجر را ندارند، اما در محل نمایش سینما های مردمی درخواست برای این کار وجود دارد. از طرفی، چون تیم حفاظت مجبور است از جلوی در خودرو تا سر صحنه، هنرمند را همراهی کند مردم فکر می نمایند آن هنرپیشه بادیگارد شخصی دارد در حالی که چنین نیست و محافظ، او را تا جایی که برایش تعریف شده همراهی می نماید.

از پرهیزکار می پرسم آیا تا کنون برای نیرو های حفاظتی تیم شما در حین انجام ماموریت مسئله ای به وجود آمده؟ جواب می دهد: بیشتر آسیب دیدگی ها در کنسرت ها اتفاق می افتد. ازدیاد جمعیت موجب می شود لباس نیروی حفاظتی پاره شود یا زیر فشار جمعیت آسیب هایی ببیند، اما با توجه به اینکه خودمان در نیروی انتظامی فعالیت نموده ایم آموزش های لازم را به این افراد می دهیم که هم فرد سلبریتی یا هنرپیشه آسیب نبیند و هم خود بادیگارد مشکل کمتری داشته باشد و به مردم حاضر در آن صحنه هم آسیبی نرسد.

او درباره اینکه یک بادیگارد باید چه ویژگی هایی داشته باشد، شرح می دهد: افکار عمومی تصور می نمایند که همه بادیگارد ها اراذل و اوباش هستند یا به اصطلاح بزرگ شده محله هایی اند که چندان نام و رسم خوبی ندارند. این موارد به کم کاری و نبود آگاهی رسانه ها و بعلاوه عدم اطلاع رسانی آن ها برمی شود. اگر تعریف دقیقی از نوع کار این افراد داشته باشیم به مراتب سطح آگاهی مردم هم بالاتر می رود. اولین ویژگی برای کسی که می خواهد حفاظت و مراقبت را به عهده بگیرد، داشتن آی کیو و ایکیوی مناسب است.

وی ادامه داد: ویژگی بعدی قد است که باید بالای 190 سانتی متر باشد. یک محافظ حتما باید در یکی از رشته های ورزشی بخصوص دفاع شخصی دوره دیده باشد. بعلاوه باید درباره آنان از مراجع قانونی استعلام شود و گواهی سوءپیشینه بگیرند. نیروی انتظامی دستورالعملی برای استفاده از نیرو ها در قالب تشریفات، حفاظت و نگهبانی با مدرک تحصیلی دیپلم به بالا را در نظر گرفته است.

او در پاسخ به اینکه شما از نیرو هایی که جذب می کنید تست آی کیو یا ایکیو هم می گیرید، می گوید: با توجه به تجربه ای که در نیروی انتظامی داشتم با داوطلبان این کار مصاحبه و آنان را گزینش می کنم.

پرهیزکار با گشت زنی در سطح حوزه استحفاظی در شیفت کاری اش همواره دغدغه حفاظت از پروژه ها و ساختمان ها را داشته چرا که نیرو های فعال در این اماکن آموزش های لازم را نمی بینند به همین علت موسسه ای راه اندازی می نماید که در حال حاضر 100 نیرو دارد که همگی بیمه شده اند و در هر پروژه سه خانواده امرار معاش می نمایند.

او معتقد است با افزایش تورم و ایجاد سطح طبقاتی برای دهک ها، طبیعتا آمار جرم و سرقت هم بالاتر می رود و منجر به آسیب های اجتماعی می شود. به همین علت مجتمع های تجاری و مسکونی احتیاج به حفاظت بیشتری دارند.

حسین رحیمی، فرمانده انتظامی تهران بزرگ پیش از این اعلام نموده بود چیزی به نام بادیگارد نداریم و در بخش خصوصی هم چنین چیزی مطرح نیست.

او توضیح داد: شرکت هایی هم دارای مجوز قانونی هستند مثل مراکز انتظام که برای امنیت محلات و اماکن عمومی به پلیس و کلانتری ها یاری می نمایند، اما اینکه چیزی به نام بادیگارد شخصی داشته باشیم درست نیست و چنین چیزی نداریم. اما همچنان عده ای در فضای مجازی در این زمینه مشغول به کار هستند و از این راه عایدی دارند و تا کنون هیچ نهادی متولی آن نشده است.

منبع: فرارو

به "ناگفته هایی درباره بادیگارد های شخصی" امتیاز دهید

1 کاربر به "ناگفته هایی درباره بادیگارد های شخصی" امتیاز داده است | 5 از 5
امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "ناگفته هایی درباره بادیگارد های شخصی"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید