حرکت کشتی 21 هزار تنی با یاری بادبان غول پیکر - وبلاگ وردپرسکارا

به گزارش وبلاگ وردپرسکارا، قرار است این سیستم در مجموع روی 51 کشتی دیگر نصب گردد. بعلاوه قرار است Seawing روی یک کشتی باری بسیار بزرگ 210 هزار تنی که از سوخت LNG نیرو می گیرد و هم اکنون در حال ساخت است، نصب گردد. این کشتی در سال 2024 آماده می گردد.

یک بادبان به مساحت 250 متر مربع که در واقع یک کایت طراحی شده برای کشتی ها است، می تواند 200 متر در هوا به پرواز درآید تا باد های پایدارتر و شدیدتر را بگیرد و کشتی را حرکت دهد.

به گزارش آی ای، یک استارتاپ فرانسوی موسوم به Airseas با موفقیت یک کایت بزرگ را آزمایش نموده است که می تواند به کشیدن کشتی های باری در اقیانوس اطلس یاری کند و پیشرفت قابل توجهی را برای صنعت کشتیرانی رقم بزند.

بر اساس وب سایت خبری این شرکت، این کایت ویژه به نام Seawing به معنی بال دریا یک کایت پارافویلی 2700 فوت مربعی (250 متر مربعی) است که به تازگی برای اولین بار در یک کشتی باری با وزن 21 هزار و 528 تن موسوم به Ville de Bordeaux آزمایش شده است.

وینسنت برناتس، مدیرعامل Airseas در بیانیه ای گفت: ما مفتخریم که راه چارهی داریم که می تواند به کشتی ها در کاهش انتشار گاز های گلخانه ای یاری کند و کربن زدایی بخش دریایی را در سال های آینده تسریع کند. وی اضافه کرد: ما خوشحالیم که تأیید می کنیم که اکنون اولین نصب سیستم Seawing را برای مشتری خود تکمیل نموده ایم.

قرار است این سیستم در مجموع روی 51 کشتی دیگر نصب گردد. بعلاوه قرار است Seawing روی یک کشتی باری بسیار بزرگ 210 هزار تنی که از سوخت LNG نیرو می گیرد و هم اکنون در حال ساخت است، نصب گردد. این کشتی در سال 2024 آماده می گردد.

تکنولوژی کایت Seawing چیست؟

راه چاره یکپارچه Seawing از فناوری چتر های نجات یا همان کایت های تفریحی با سیستم کنترل پرواز اتوماتیک ایجاد و برای جذب و به کارگیری نیروی باد طراحی شده است. این سیستم، ایمن، پاک، قابل اعتماد و جمع و جور است و می توان آن را به راحتی بر روی هر کشتی تجاری به منظور کاهش انتشار گاز های گلخانه ای و کاهش مصرف سوخت به طور میانه به مقدار 20 درصد پیاده سازی کرد.

تجهیزات این سیستم به شکل مداوم و اتوماتیک کنترل و نظارت می گردد. بعلاوه برخاستن و فرود این کایت با یاری تجهیزاتی در عرشه به صورت اتوماتیک انجام می گردد. چتر این کایت نیز طوری طراحی شده است که پروازی مستقل و ایده آل را مدیریت کند. رشته ای که چتر را به سیستم پایه در عرشه کشتی متصل می نماید، مقدار کشش را مدیریت می نماید و داده ها را انتقال می دهد و بعلاوه به منظور به حداکثر رساندن قدرت سیستم و حفظ ایمنی، چتر را در حین پرواز راهنمایی می نماید.

این فناوری دریانوردی فضای بسیار محدودی از عرشه کشتی را اشغال می نماید که باعث می گردد نصب آن آسان باشد. در وب سایت شرکت سازنده آن آمده است: تقریباً می توان Seawing را روی همه انواع کشتی ها نصب کرد، چرا که محدودیت ارتفاع ندارد و مانع از عملیات بارگیری نمی گردد.

لازم به ذکر است که یک بادبان ایستا تنها یک دهم قدرت کشش Seawing را دارد. در حالی که Seawing به صورت پویا سرعت بیش از 100 کیلومتر در ساعت را رقم می زند. این بادبان 200 متر در هوا پرواز می نماید تا باد های تندتر و شدیدتر را بگیرد.

کربن زدایی از صنعت کشتیرانی

مشابه سهم 3.5 درصدی بخش هوانوردی در آلودگی جهانی بر اثر گاز های گلخانه ای، بخش کشتیرانی نیز سه درصد از آن را فراوری می نماید.

بر اساس کنفرانس تجارت و توسعه سازمان ملل متحد، کشتی های باری بیش از 12 میلیارد تن بار را در سال 2018 جابه جا کردند که تقریباً سه برابر بیشتر از 10 سال گذشته بوده است. پیش بینی می گردد که این روند ادامه یابد، زیرا تجارت الکترونیک موجب افزایش تقاضا برای حمل و نقل دریایی شده است؛ بنابراین بادبان Seawing این پتانسیل را دارد که تا حد زیادی بار را از روی دوش موتور های کشتی های باری بردارد و وابستگی آن ها به سوخت ناپاک دیزلی را کاهش دهد.

سازمان بین المللی دریانوردی هدفی را برای این صنعت معین نموده است که تا سال 2050 انتشار گاز های گلخانه ای به وسیله آن را به نصف کاهش دهد و Seawing گامی اساسی در این مسیر و تحقق این هدف است.

با این حال، این مفهوم تازه نیست، اما بهینه و تازهترین نسخه از این نوآوری است. در حال حاضر 21 کشتی بزرگ از این نوع بادبان ها یا نوآوری های دیگر مانند بال ها برای یاری به حرکت در دریا استفاده می نمایند که نشان دهنده تاریخ طولانی بهره گیری از انرژی باد در بخش کشتیرانی است. طبق گزارش انجمن بین المللی Windship، تا انتها سال 2023 بیش از 50 کشتی بزرگ باری از انرژی باد استفاده خواهند کرد.