سفره کارگران کوچکتر یا بزرگتر؟ - وبلاگ وردپرسکارا

به گزارش وبلاگ وردپرسکارا، تهران (پانا) - محسن کارگر یک کارخانه دولتی است...: اما مشکل اصلی کارگرها بحث مسکن است. تمام نگاه هایمان به مسکن کارگری دوخته شده همین حرکت امسالشان نشان داد می گردد امیدوار بود. اگرچه یاری هزینه مسکن بالا رفته اما صاحبخانه ها انصافشان برعکس ته می کشد. حتی حاشیه های شهر هم که مثل ما زندگی کنی قیمت ها سرسام آور شده.

به گزارش ایران، امیدواریم زودتر این مسکن کارگری به خاتمه برسد. او می گوید من صبح ها داخل یک شرکت نظافتچی ام. بیمه شده ام اما حقوقم تا نصف برج هم نمی کشد. عصرها خانه های مردم هم کار نظافت می کنم. روی هم رفته می گردد ماهی 5-6 میلیون! اما خدا شاهد است همین کرایه ها و خرج خانه نمی گذارد 500 هزار تومان ته جیبمان بماند که لااقل دست زن و بچه را بگیریم و سفر برویم. شما می گویید کارگر اما همه ما وضعمان شبیه هم نیست.

یاری های معیشتی به 20 درصد از کارگران فصلی

اکبر شوکت، نماینده کارگران در هیأت امنای سازمان تأمین اجتماعی با بیان اینکه کارگران ساختمانی و کارگران فصلی همواره ضعیف ترین قشر طبقه کارگری به شمار می آیند می گوید: این گروه از جامعه با شیوع کرونا به مظلوم ترین اقشار جامعه تبدیل شده اند که باید مورد حمایت قرار بگیرند. یکی از اقدامات شاخص و قابل ملاحظه ایجاد مکان های مسقف با امکانات مناسب گرمایش و سرمایشی است که در بعضی نقاط با عنوان ایست کار برای کارگران فصلی ایجاد شده ومانع حضور آنها در خیابان ها می گردد.

استفاده بعضی از شهرداری ها از ظرفیت این افراد در فعالیت های مربوط به فضای سبز هم امکان دیگری است که می تواند از حضور آنها در خیابان ها و انتقال بیماری پیشگیری کند. اگر این قبیل اقدامات فراگیر گردد بسیاری از مسائل کارگران فصلی برطرف خواهد شد. انجمن صنفی کارگران ساختمانی نیز طی رایزنی با نهادهای مختلف و خیرین توانست در یک مرحله به حدود 20 درصد اعضا که مسائل معیشتی بیشتری داشتند مبلغی هرچند ناچیزیاری کند.البته آن بخش از کارگران ساختمانی که در خیابان ها و میادین به انتظار کار می ایستند حدود 7 درصد از کل کارگران را تشکیل می دهند.

حفاظت از جان کارگران در برابر کرونا

علی خدایی نماینده کارگران در شورای عالی کار با بیان این موضوع می گوید: شرایط کارگران به صورت کلی و حتی کارگرانی که در واحدهای اصطلاحاً زیرسقفی مشغول به کار هستند چندان ایده آل نیست و متأسفانه در بعضی از کارگاه ها رعایت پروتکل های بهداشتی در ضعیف ترین سطح ممکن صورت می گیرد. در واقع درحالی که کارفرما می تواند با کمترین هزینه امکان حفاظت از جان کارگران در مقابل ابتلا به ویروس کرونا را فراهم کند این اتفاق توسط بعضی از کارفرمایان نمی افتد تا جایی که مشاهده می گردد، بسیاری از کارگران با وجود اینکه می دانند یک ماسک یک بار مصرف بیش از 4 ساعت کارآیی ندارد اما به دلیل ناتوانی در تأمین هزینه ها بیش از دو هفته از آن استفاده می نمایند. او ادامه می دهد: بخشی از کارگران در مراکز فراوریی و امور خدماتی مانند مراکز درمانی فعالیت می نمایند. در حالی که نمی توان تعداد این افراد را برای رعایت پروتکل های بهداشتی به یک سوم کاهش داد اما کارفرما می تواند با تمهیداتی مانند توزیع اقلام بهداشتی و حتی کاهش تعداد افراد حاضر در سرویس ایاب و ذهاب امکان بیماری آنها را کاهش دهد. همه ما می دانیم هزینه درمان سرپایی و بستری در مراکز درمانی چقدر است. در این شرایط طبیعی است که قسمتی از مرگ و میرها مربوط به افرادی است که توانایی اقتصادی رعایت پروتکل ها و همچنین امکان تأمین هزینه های درمان را ندارند از این رو باید بحث درمان مبتلایان جدی گرفته گردد و آنها در شرایط بیماری حمایت شوند.

نماینده کارگران در ادامه تهیه بانک اطلاعاتی کارگران را در رأس اقدامات حمایتی می داند و می گوید: تهیه یک بانک اطلاعاتی از ابتدای شیوع کرونا به ما یاری می کرد که امروز بدانیم چند درصد افراد جامعه بخصوص کارگران درآمد کافی برای امرار معاش خود ندارند تا بتوانیم به صورت هدفمند از این افراد حمایت کنیم. ما سبد حمایتی 230 هزار تومانی را به همه کارگران می دهیم درحالی که همه کارگران به آن احتیاج ندارند اما این مبلغ می تواند گرهی از زندگی بعضی از کارگران تحت فشار مسائل معیشتی را باز کند. با پرداخت هدفمند همین مبالغی که امروز به صورت نادرست پرداخت می گردد می توان بسیاری از مسائل آنها را برطرف کرد.

برش

کرونا و بیکاری کارگران

در حالی که بیش از 14 ماه از شیوع بیماری کرونا در کشور می گذرد کارگران روز به روز با مسائل بیشتری روبرو می شوند، اما هیچ یک از این مسائل نتوانسته آنها را از پای بیندازد و فرایند فراوری یا ارائه خدمات را دچار اختلال کند. این روزها نیز با شدت دریافت شیوع کرونا و اجرای محدودیت ها یک بار دیگر سایه سنگین کرونا، معاش کارگران را با مسائل و چالش های متعددی روبرو نموده است. این ویروس خطرناک که هزینه های خسارتباری را به کارخانجات و بنگاه های فراوریی و واحد های خدماتی وارد نموده است باعث شده تا شماری از کارگران روزمزد و قراردادی به دلیل بحران کرونا از کار بیکار شوند. آن طور که سخنگوی دولت می گوید حدود 4 میلیون کارگر غیررسمی در کشور وجود دارد که با سنگینی سایه کرونا بر اقتصاد، یا کاهش فعالیت و دستمزد داشته یا بیکار شده اند، البته آمار غیررسمی بیشتر از این میزان است. البته گزارش ها نیز مؤید این واقعیت است که بعضی از کارگران که زیر چتر بیمه نیستند و از حمایت ها و مزایای حداقلی قانون کار هم بی نصیب هستند در ماجرای شیوع دوباره کرونا دیگر قرنطینه هم برایشان معنا ندارد و برای گذران زندگی خطرات و سختی های کرونا را به جان خریده اند. البته در این بین با حمایت دولت افرادی که مشمول قانون کار، قانون تأمین اجتماعی و قانون بیمه بیکاری هستند و به دلیل کرونا کار خود را از دست داده اند تحت پوشش بیمه بیکاری قرار گرفته اند.