قوانین سفر در زمان فیلم پروژه آدام در برابر واقعیت های علمی - وبلاگ وردپرسکارا

به گزارش وبلاگ وردپرسکارا، در جدیدترین فیلم علمی -تخیلی شبکه نت فلیکس (Netflix) رایان رینولدز (Rayan Reynold) از سال 2050 به گذشته سفر می نماید و با خودِ 12 ساله اش روبه رو می گردد. اگر می خواهید از چم وخم علمی سفر به گذشته در فیلم پروژه آدام ( The Adam project) بیشتر بدانید، این مطلب برای شماست.

هشدار: این مطلب داستان فیلم پروژه آدام را لو می دهد.

پروژه آدام یک داستان علمی تخیلی را با موضوع سفر در زمان روایت می نماید، اما چنین سفری چطور (در فیلم) ممکن می شود؟

درباره فیلم و همکاری ها

پروژه آدام به کارگردانی شاون لوی (Shawn Levy) و بازی رایان رینولدز در نقش آدام رید (Adam Reed)، که یک مسافر زمان است و با سفر از سال 2050 به سال 2022 با خود 12 ساله اش دیدار می نماید. نقش آدام جوان را واکر اسکوبل (Walker Scobell) در کنار مارک روفالو (Mark Ruffalo) و جنیفر گارنر (Jennifer Garner) بازی می نماید. روفالو و گارنر پس از 18 سال (تجربه قبلی شان در فیلم از 13 به 30 رفتن (13 Going on 30) بوده است) دوباره کنار هم قرار گرفته اند و نقش والدین آدام را بازی می نمایند.

پروژه آدام که در 11 مارس 2022 از نت فلیکس منتشر شده، دومین همکاری شاون لوی با رایان رینولدز (پس از Free guy) است. این کارگردان و بازیگر قرار است برای فیلم ددپول 3 (Deadpool 3) که البته هنوز تاریخ انتشار مشخصی ندارد، دوباره با هم همکاری نمایند؛ این فیلم مزدور دهن گشاد (اشاره به گزافه گویی های ددپول و شکستن دیوار چهارم) را به طور رسمی وارد جهانی سینمایی مارول خواهد نمود.

در پروژه آدام، رایان رینولدز نقش آدام رید بالغ را بازی می نماید که با دزدیدن جت زمان پیمای خودش قصد بازگشت به سال 2018 را دارد و در جست وجوی همسرش لورا با بازی زوئی سالدانا (Zoe Saldaña) است. لورا پس از این که متوجه یک ناهنجاری عجیب می شود، برای حل این مسئله به سال 2018 سفر می نماید که جت زمان پیمایش منفجر می شود و با احتمال بالایی او را می کشد.

اما آدام اعتقاد دارد لورا هنوز زنده است و می خواهد همسرش را پیدا کند. در کوشش برای سفر به سال 2018، آدام به طور تصادفی در سال 2022 فرود می آید. آدام بالغ با نسخه جوان تر خودش آشنا می شود و از آنجایی که کاشف به عمل می آید این دو به یکدیگر احتیاج دارند، یاد می گیرند با هم کار نمایند و به یک تیم تبدیل بشوند؛ تیمی برای نجات لورا و بعلاوه کنار آمدن با آسیب هایی که از مرگ پدرشان دیده اند.

آدام بالغ و کودک بعلاوه باید سوریان (Sorian) با بازی کاترین کینر (Catherine Keener) را (که از قضا رئیس آدام بالغ است) از کارهایش بازدارند. سوریان طوری از سفر در زمان استفاده می نماید که می تواند آثار فاجعه باری روی جهان داشته باشد.

از آنجایی که داریم درباره یک فیلم سفر در زمانی حرف می زنیم، یکی از چالش های فیلم تعریف کردن قوانین سفر در زمان است. در جهانی داستان ها سفر در زمان به روش های بسیار متفاوتی انجام می شود که این روش ها بستگی به جهان آن داستان و قواعدش دارد. برای مثال در فیلم انتقام جویان: خاتمه بازی (Avengers: End game) نسخه ای از سفر در زمان را می بینیم که با شعبه های مختلف زمان سر و کار داریم، شعبه هایی که به دست مسافران زمان و با تغییر در گذشته به وجود می آیند. شیوه ای که یادآور سفر در زمان در فیلم بازگشت به آینده (Back to the Future) است. هرچند در انتقام جویان با تغییر گذشته، دارند آینده را هم تغییر می دهند.

همه این فرضیه های سفر در زمان در جهانی واقعی به دست دانشمندانی که پیامدهای محتمل سفر در زمان را در نظر می گیرند، مطرح شده اند و هرکدام شان استدلال خودش را دارد. اما پروژه آدام از چه شیوه ای برای سفر در زمان استفاده می نماید و فلسفه اش چیست؟ برویم سراغ کارکرد سفر در زمان در فیلمی که رایان رینولدز مسافر زمانش شده.

شتاب دهنده ذرات مغناطیسی پدر آدام

پدر آدام، لوئیس (مارک روفالو) پرفسور و فیزیکدان کوانتومی است که بعلاوه برای شرکت مایا سوریان کار می نماید. سوریان بودجه تحقیقات لوئیس را تأمین می نماید تا شتاب دهنده ذرات بزرگ لوئیس از تئوری به واقعیت تبدیل شود و در تأسیسات شرکت جا بگیرد. شتاب دهنده های ذرات در زندگی واقعی وجود دارند و اگر اخبار جهانی علم را دنبال نموده باشید، حتما می دانید که در دهه گذشته حسابی خبرساز بوده اند. معروف ترین شتاب دهنده ذرات درحال حاضر شتاب دهنده ای به نام هاردون بزرگ (the Large Hadron) در سرن (CERN) است. شتاب دهنده ها از انرژی برای سرعت بخشیدن به پرتوهای ذرات و آهن رباهای قدرتمند برای راهنمایی و متمرکز کردن ذرات استفاده می نمایند. از سال 1930 تا حالا برای آنالیز جنبه های مختلف فیزیک از شتاب دهنده های ذرات استفاده شده و می شود.

در پروژه آدام لوئیس پروژه آدام (همان شتاب دهنده ذرات مغناطیسی) را می سازد تا این فرضیه را آنالیز کند که آیا می شود با استفاده از انرژی کافی کرم چاله های سودمند در فضا ایجاد کرد یا نه؟ کرم چاله های سودمند از دروازه هایی حرف می زنند که درواقع می توانند برای سفر در فضا و زمان استفاده شوند و همان شیوه سفر در زمانی است که پیش تر ازش حرف زدیم.

این فرضیه در علم فیزیک واقعا وجود دارد. می توان از سیاه چاله ها برای سفر به گذشته استفاده کرد، اما در این فرضیه، این سفر یک طرفه و با احتمال زیادی مرگبار است. سیاه چاله ها می توانند هر فرد یا سفینه ای را که سعی دارد ازشان عبور کند مکوششی نمایند. اما نوع کرم چاله هایی که در فیلم پروژه آدام می بینیم فرق دارد. شتاب دهنده پروژه آدام کرم چاله هایی ایجاد می نماید که از الگوریتم تثبیت نماینده آی به نام ISPCA (الگوریتم حاوی پلاسما با جابه جایی بی نهایت) استفاده می نماید. همین الگوریتم مانع مکوششی شدن مسافر زمان می شود و سفر در زمان را ممکن می سازد.

به راستی می شود از کرم چاله ها برای سفر در زمان استفاده کرد؟

در جهانی فرضیه ها و تئوری، بله ممکن است. در سال 1935، آلبرت اینشتین و ناتان روزن (Nathan Rosen) از نظریه نسبیت عام برای پیشنهاد وجود پل هایی در طول زمان استفاده کردند که می توانند برای اتصال دو نقطه مختلف در فضا-زمان ازشان استفاده کرد. این همان پل انیشتین-روزن است که معروفیت بسیار زیادی هم دارد. فرهنگ عامه از این نظریه برای شرح همه چیز از سفر بین کهکشانی گرفته تا سفر در زمان استفاده نموده است و این طور که پیداست باز هم استفاده خواهد نمود. در فیلم ثور، جین فاستر Bifrost را پل انیشتین-روزن می نامد، این همان چیزی است که آسگاردی ها برای سفر بین 9 قلمرو از آن استفاده می نمایند و بارها در فیلم های ثور و اونجرز شاهدش بوده ایم.

فیزیکدانان واقعی در خصوص پتانسیل استفاده از کرم چاله ها فرضیه ای را مطرح نموده اند که کرم چاله ها این پتانسیل را دارند که در نهایت روزی بشود ازشان استفاده کرد و با سرعتی بیشتر از سرعت نور در سراسر جهان هستی جابه جا شد. سازوکاری که ممکن است روزی سفر در زمان را ممکن کند همین کرم چاله ها هستند، اما احتمال اینکه این سفر فقط یک طرفه باشد زیاد است. چرا که کرم چاله باید قابل عبور باشد، یعنی مسافر فضا-زمان باید بدون اینکه آسیب ببیند از آن عبور کند و به مقصد برسد. یکی از نظریه ها می گوید برای چنین امکانی باید ماده ای با انرژی منفی باید وجود داشته و البته در دسترس ما باشد. فیزیکدانان معتقدند ایجاد چنین ماده ای امکان پذیر است و سفر در زمان درنهایت ممکن است؛ اما هنوز همه این ها در جهانی فرضیه و تئوری به جای مانده و هیچ کوششی در جهانی واقعی برای سفر در زمان با استفاده از کرم چاله ها صورت نگرفته است، حداقل نه کوششی که به گوش عموم مردم رسیده باشد.

است.

چرا پروژه آدام از چندجهانی یا خطوط زمانی فرق داردفاده نمی نماید؟

وقتی آدام کم سن از خود بزرگترش می پرسد که آیا دیدار آن ها یک خط زمانی دیگر ایجاد می نماید یا نه، آدام بالغ بلافاصله به این ایده پاسخ منفی می دهد. در جهانی پروژه آدام، سفر در زمان بسیار شبیه به بازگشت به آینده است؛ هر چیزی که در گذشته تغییر کند، آینده را تغییر می دهد. این وجود چندجهانی را زیر سوال می برد و در ادامه هم آدام بالغ با قدرت این مسئله را رد می نماید. دلیل اینکه خطوط زمانی متناوب و چندجهانی نمی توانند در این فیلم وجود داشته باشند این است که اگر می شدند، داستان به طور کلی خراب می شد و کار نمی کرد.

آدام بالغ که به گذشته برمی شود، چیزی را در خصوص زمانی که از آن آمده تغییر نمی دهد و درعوض یک خط زمانی نو ایجاد می نماید (که البته خط زمانی قبلی دیگر وجود ندارد و مثل حافظه مسافران زمان، حذف می شود). داستان پروژه آدام روی تغییر گذشته تأکید دارد؛ یعنی اگر سوریان به گذشته برنمی گشت و زندگی خودش را تغییر نمی داد، آینده ای که آدام بالغ از آن آمد هرگز به وجود نمی آمد. از آنجایی که این تئوری سفر در زمان از نقاط ثابت هم استفاده می نماید، فقط یک خط زمانی می تواند وجود داشته باشد و شخصیت ها فقط در همان یک خط وجود دارند. اگر هم در این جهان چندجهانی وجود داشت، به همین خاطر این مسافران زمان هرکاری هم که می کردند، جهان های موازی هیچ تأثیری نمی گرفتند و تغییر پیدا نمی کردند.

نقاط ثابت در این فیلم چه چیزهایی هستند؟

در بیشتر داستان های سفر در زمان، دیدار با گذشته خود یک نه بزرگ است؛ اتفاقی ممنوعه و گاه خطرناک که می تواند دردسرهای زیادی (از جمله پدیده تناقض) ایجاد کند. برای مثال دیدار با نسخه جوان تر مسافر زمان باید خاطرات نوی خلق کند که به محض انجام کاری متفاوت از آنچه در سال 2022 به یاد می آورد، به مغزش سرازیر شود؛ همان روشی که جو پیر (old joe) همه کارهای جو جوان تر را در فیلم علمی تخیلی چرخ زننده (Looper) به یاد می آورد.

با این حال، پروژه آدام مشکل خاطرات نو را با شرح نقاط ثابت، یا اینکه یک فرد از کجای جریان زمانی است، رفع می نماید. آدام بالغ به خود کوچکترش می گوید دلیل اینکه هیچ یک از برخورد آن ها یا ماجراجویی بعدی آن ها را به خاطر نمی آورد این است که هنوز در زمان درست (نقطه ثابت) خود نیست. او شرح می دهد که همه فقط یک نقطه در زمان دارند که به آن تعلق دارند و خاطرات نو او تا زمانی که به سال 2050 برنشود، رمزگذاری نمی شوند. البته، وقتی دو آدام به پدرشان یاری می نمایند سفر در زمان را از طریق تخریب شتاب دهنده نابود کند، تمام تجربه ای که با هم داشتند از حافظه شان حذف می شود.

بعلاوه در اولین صحنه ی اکشن فیلم ما می بینیم که بعد از مکوششی شدن عجیب یکی از مأمورهای سوریان آدام بالغ می گوید مرگ در خارج از نقطه ثابت این طوری است. که البته دلیل این ماجرا بیش از آنکه دلیل علمی و منطقی (منطق داستانی) داشته باشد، دلیل تجاری دارد. نویسنده های پروژه آدام با این خلاقیت کاری نموده اند که فیلم به وادی خشونت و صحنه های پر از خون و شکستگی استخوان قدم برندارد و آدم های بد مثل یک توده از غبار و نور مکوششی شوند.

در پروژه آدام گذشته چطور روی آینده تأثیر می گذارد؟

تغییرات در گذشته، آینده را تغییر می دهد، اما بقایای تجربه همچنان در جوهره خاطره مسافران زمان وجود دارد. آدام نمی تواند کاری را که خودش و نسخه جوان ترش در لحظه انجام می دهند را به یاد بیاورد چرا که در نقطه ثابت خود نیست، اما راه دیگری وجود دارد که گذشته روی آینده تأثیر می گذارد. وقتی که آدام و خود کوچکترش انتها در سال 2022 با همسرش لورا دیدار می نمایند، او به آن ها می گوید سوریان قبلا در زمان سفر نموده است تا گذشته را تغییر دهد و آینده ای را بسازد که آدام از آن آمده؛ آینده ای که طبق گفته های آدام بالغ روزهای خوبش شبیه فیلم های ترمنیاتور (The Terminator) هستند.

در این آینده سوریان ارباب سفر در زمان شده و کسی بدون اجازه او نمی تواند به گذشته سفر کند و چیزی را تغییر دهد. لورا به آدام می گوید باید به سال 2018 برود و نگذارد پدرش از طریق آن شتاب دهنده سفر در زمان را اختراع کند. مشکل اینجاست که اگر آدام به سال 2018 برود، ممکن است دیگر هرگز همسرش را دیدار نکند؛ همین باعث شده آدام بالغ دودل بشود و نخواهد به سال 2018 برود. با این حال لورا نگران از دست رفتن تجربه شان نیست و می گوید هر کاری که تا حالا با هم انجام داده اند، زمانی وجود داشته و واقعی بوده. حتی ممکن است اثری از این خاطرات در فکر شان بماند و به همین وسیله دوباره یکدیگر را پیدا نمایند. این اعتقاد لورا است و نه آدام و نه مخاطب، نمی دانند که حتما این اتفاق می افتد یا نه.

در خاتمه…

کاشف به عمل آمد که فرضیه لورا درست بوده است. وقتی هر دو آدام به سال 2018 می فرایند تا به پدرشان یاری نمایند و الگوریتمی که سفر در زمان را ممکن می سازد، بدزدند و سفر در زمان را دوباره غیرممکن نمایند، حافظه هر دو آدام از ماجراهایی که با هم داشتند حذف می شود و به نقاط ثابت خودشان برمی گردند. با این حال به طرز عجیبی هر دو آدام به قول هایی که داده بودند عمل می نمایند. آدام جوان یکهو یادش می آید که باید از طرف آدام بالغ مادرش را محکم بغل کند و آدام بالغ هم دوباره لورا را در دانشگاه پیدا می نماید.

این نشان می دهد زمان در پروژه آدام روی یک حلقه وجود دارد، و بعضی از به جای مانده های حلقه، حتی زمانی که حلقه تغییر می نماید، همچنان وجود دارند. در نتیجه مسافران زمان می توانند نحوه گذر زمان را تغییر دهند، اما نمی تواند تمام آثار خط زمانی اصلی را به طور کامل پاک نمایند.

منبع: screenrant