گوی های آتشینی که عناصر حیات را به زمین آوردند - وبلاگ وردپرسکارا

به گزارش وبلاگ وردپرسکارا، ایسنا نوشت: یک پژوهش نو نشان می دهد شهاب سنگ هایی که از منطقه ها بیرونی منظومه شمسی وارد شده اند، عناصر سازنده حیات را 4.6 میلیارد سال پیش به زمین آورده اند.

دانشمندان دانشگاه ام آی تی(MIT) و کالج سلطنتی لندن(Imperial College London) در پژوهش نوی دریافتند که گوی های بزرگ آتشین باستانی، حاوی کندریت کربن دار بوده اند که پتاسیم و روی را در بر داشته اند.

پتاسیم به تولید مایعات سلول کمک می کند و روی برای ایجاد DNA حیاتی است. پژوهشگران دریافتند که این سنگ های فضایی، 10 درصد از سنگ های فضایی را تشکیل می دهند که هنگام تولد به سیاره ما برخورد کرده اند. 90 درصد دیگر را مواد غیرکربنی منظومه شمسی داخلی تشکیل می دهند.

دکتر نیکول نی(Nicole Nie)، پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: مطالعات ما نتایج یکدیگر را به روش های گوناگونی تکمیل و تأیید می کنند. در بین عناصر نسبتا فرار، پتاسیم کمترین قابلیت فرار بودن را دارد اما روی، یکی از فرارترین عناصر است.

شهاب سنگ ها در گذشته 20 درصد پتاسیم و نیمی از روی زمین را تامین کردند. هر دوی آنها عناصر یا ترکیباتی هستند که فرار در نظر گرفته می شوند و در دماهای نسبتا پایین، از حالت جامد یا مایع به حالت بخار درمی آیند.

پروفسور مارک رهکامپر(Mark Rehkämper)، از پژوهشگران این پروژه گفت: داده های ما نشان می دهند که حدود نیمی از موجودی روی زمین، از طریق مواد پرتاب شده از منظومه شمسی بیرونی و فراتر از مدار مشتری به زمین رسیده اند. براساس مدل های کنونی توسعه اولیه منظومه شمسی، این نتیجه کاملا غیرمنتظره بود.

پژوهش های پیشین نشان داده بودند که زمین تقریبا از مواد منظومه شمسی درونی تشکیل شده است. بنابراین، پژوهشگران استنباط کردند که منظومه شمسی درونی، منبع اصلی مواد شیمیایی فرار زمین است اما این پژوهش نو، نخستین شواهدی را ارائه می دهد مبنی بر اینکه زمین تا حدودی از شهاب سنگ های کربنی پرتاب شده از سیارک ها در کمربند اصلی بیرونی تشکیل شده است.

رهکامپر گفت: مواد منظومه شمسی بیرونی، یک نقش حیاتی را در ایجاد مواد شیمیایی فرار زمین بر عهده داشتند. به نظر می رسد که بدون کمک مواد منظومه شمسی بیرونی، زمین مقدار بسیار کمتری از مواد فرار را نسبت به آنچه امروز می دانیم، داشت که آن را خشک تر می کردند و شاید دیگر قادر به تغذیه و حفظ حیات نبود.

این گروه پژوهشی، 18 شهاب سنگ را مورد بررسی قرار دادند که 11 نمونه از ناحیه درونی و بقیه از نواحی بیرونی آمده بودند. آنها فراوانی نسبی پنج شکل یا ایزوتوپ های متفاوت روی را مقدار گیری کردند. سپس، ردپای هر ایزوتوپ را با نمونه های زمینی مقایسه کردند تا بفهمند که این مواد چقدر به موجودی روی زمین کمک می کنند و نشان دادند که زمین فقط 10 درصد از جرم خود را از اجرام کربنی گرفته است.

پژوهشگران دریافتند که مواد دارای غلظت بالایی از روی و سایر ترکیبات فرار نیز احتمالا در آب نسبتا فراوان هستند و می توانند سرنخ هایی را در مورد منشاء آب زمین داشته باشند.

227227