شواهدی از حضور 38 هزار سالۀ انسان ها در آمریکا - وبلاگ وردپرسکارا

به گزارش وبلاگ وردپرسکارا، دانشمندان با آنالیز استخوان های بجامانده از یک ماموت دریافتند که انسان ها 37 هزار سال پیش در نیومکزیکو حضور داشته اند.

وبلاگ وردپرسکارا | باستان شناسان در هارتلی، سایتی در فضای باز در فلات کلورادو در شمال نیومکزیکو استخوان های قصابی شده یک ماموت مادر و نوزادش و نشانه هایی از آتش کنترل شده یافته اند.

به گزارش وبلاگ وردپرسکارا ؛ تشخیص مکان های سکونت انسان های اولیه در قاره آمریکا به طور سنتی وابسته به کشف ابزار های سنگی است که استادانه روی آن ها کار شده است. منشا این فناوری به عصر پارینه سنگی پسین در اروپا یعنی حدود 45 هزار سال قبل بازمی گردد.

(این ترکیب از دنده ها، استخوان های شکسته جمجمه، دندان آسیاب، تکه های استخوان و سنگفرش ها انباشتی از ماموت های قصابی شده است که در زیر جمجمه و عاج ماموت بالغ در سایت هارتلی در نیومکزیکو، ایالات متحده پیدا شده است.)

ابزار های سنگی دارای جزئیات و سبک از اروپا به آسیای مرکزی و سیبری توسعه یافتند و بعداً به وسیله اجداد بومیان آمریکایی حدود 16 هزار سال پیش وارد قاره آمریکا شدند. قدیمی ترین شواهد فناوری سنگ عصر پارینه سنگی پسین در قاره آمریکا عموماً با ورود نخستین انسان ها برابر است.

با این حال، شواهد ژنومیکِ دو جمعیت پایه گذار، احتمالِ دو پراکندگی انسانی مجزا را تقویت می نماید، یعنی نخستین ورود بومیان آمریکایی در هزاره های قبل. اگر صحت داشته باشد، نخستین ورود انسان ها رویدادی کاملاً مجزا از ورود فناوری عصر پارینه سنگی پسین به قاره های آمریکاست.

مایک کالینز، پروفسور بازنشسته دانشگاه تگزاس استِیت می گوید: فرهنگ کلاویس که قدمت آن به 16 هزار سال پیش بازمی گردد ابزار های پیچیده ای از سنگ از خود به جای گذاشته است. اما در سایت های قدیمی تر که ابزار های سنگی در آن ها یافت نشده، شواهد ذهنی تر می گردد.

(عکس هایی از استخوان های اصلاح شده ماموت بالغ هارتلی.)

سایت هارتلی در نیومکزیکو شامل فسیل های ماموت با شکستگی های ناشی از ضربات مستقیم یک جسم کند و چاقو هایی از جنس پوسته های استخوان با لبه های ساییده می گردد. به لطف تحلیل تاریخ گذاری کربن روی کلاژن استخراج شده از استخوان ها، سن ثابت آن بین 36250 تا 38900 سال رقم زده می گردد و به این ترتیب آن را در لیست قدیمی ترین سایت های شناخته شده بجامانده از انسان های اولیه در آمریکای شمالی قرار می دهد.

از بین یافته های دیگر، سی تی اسکن ها پرده از پوسته های استخوانی برداشتند که شبکه هایی از شکستگی های میکروسکوپی داشت شبیه به آن هایی که در استخوان های تازه شکسته شده گاو و زخم هایی که در اثر پارگی ناشی از فرورفتن شی تیز در پوست ایجاد می گردد و به تخلیه چربی از دنده ها و استخوان های مهره یاری می نماید. افزون بر این، تحلیل شیمیایی رسوبات اطراف استخوان ها نشان داد که ذرات موجود برآمده از یک آتش سوزی کنترل شده (داخلی) هستند نه صاعقه یا آتش سوزی. ماده به دست آمده بعلاوه حاوی استخوان پودرشده و بقایای سوخته شده حیوانات کوچک بود که بیشترشان ماهی بودند، همین طور پرنده ها، جوندگان و مارمولک ها.

به نقل از پروفسور کالینز: این مطالعات به مجموعه شواهد ما از جوامع پیش از کلاویس در آمریکای شمالی اضافه نمود و در عین حال ابزاری را فراهم کرد که می تواند به دیگران در یافتن شواهد نادیده گرفته شده یاری کند. مقاله مرتبط با یافته های این پژوهش در مجله Frontiers in Ecology and Evolution منتشر شده است.

منبع: sci.news

مترجم: زهرا ذوالقدر