چرا محصولات کشاورزی ایران برگشت خورد؟ - وبلاگ وردپرسکارا

به گزارش وبلاگ وردپرسکارا، محصولات کشاورزی صادراتی ایران از جمله سیب زمینی، هنداونه و فلفل دلمه ای در طول یک ماه اخیر از ازبکستان، کشور های حوزه خلیج فارس و روسیه برگشت خوردند. اخیرا هم رئیس اتحادیه بار فروشان از عودت کیوی های ایران از سوی هند خبر داده است. او گفته که استاندارد کیوی فراوری شده ایران، از سوی هند تایید نشده است.

به گزارش وبلاگ وردپرسکارا، مصطفی دارایی نژاد هشدار داده که دقت در نبود سم نباید محدود به محصولات صادراتی باشد. او معتقد است که محصولات کشاورزی فراوری داخل دارای نیترات و دیگر سموم است که روی محصول به جای مانده است.

همزمان با این خبر، رییس انجمن وارد نمایندگان سم و کود موضع گیری کرد و توپ را به زمین سازمان حفظ نباتات و سازمان ترویج انداخت.

مهدی حسینی می گوید که عدم آگاهی کشاورز از زمان استفاده از سموم و انتخاب نوع سموم مناسب باعث برگشت خوردن محصولات کشاورزی و تایید نشدن استاندارد های آن شده است.

رئیس کمیسیون کشاورزی و صنایع تبدیلی اتاق تهران نیز هفته گذشته در خصوص سموم به جای مانده روی محصولات کشاورزی فراوری داخل گفته بود که در خصوص سطح استاندارد استفاده از سموم، قوانینی وجود دارد، اما اجرا نمی گردد و محصولات کشاورزی با هر مقدار آلایندگی از مزرعه برداشت می گردد و بدون هیچ کنترلی به مصرف می رسد.

سختگیری ها جنبه رقابتی و سیاسی دارد!

دکتر وحیده مهدوی، مسئول آزمایشگاه مرجع به جامانده سموم وزارت جهاد کشاورزی در پاسخ به سوال که اگر به جامانده سموم روی محصولات کشاورزی خطرناک نیست، چرا کشور های دیگر محصولات ایران پس فرستادند، در مصاحبه با وبلاگ وردپرسکارا گفت: در میان کشور های دنیا، اتحادیه اروپا به خصوص آلمان از نظر رعایت استاندارد سختگیری های بیشتری در خصوص محصولات کشاورزی صادراتی دارد. علاوه بر آن آمریکا نیز سختگیری بین 10 تا 20 برابری نسبت به استاندارد ایران دارد. مثلا اگر ما در ایران 1PPM را در نظر بگیریم، آن ها 10PPM را مبنا قرار می دهند. به این علت که آمریکا بتواند محصولات خود را به راحتی صادر کند و به نظر می رسد که این سختگیری ها جنبه رقابتی وسیاسی دارد. به این علت که بسیاری از شاخص های طراحی شده به وسیله آن ها، در حوزه سلامت نیست.

او اضافه نمود: کدکس (کمیسیون تدوین آئین نامه مواد غذایی) در سال های اخیر یک گروه بندی انجام داده است که مطابق آن سبد، عادات و رژیم غذای کشور هایی که مشابه یکدیگر را در یگ گروه قرار داده است. از این رو به علت وجود این شباهت ها ما و روسیه شبیه در گروه D قرار داریم. همه ما هم در این زمینه از شاخص های کدکس پیروی می کنیم. کدکس می گوید کمترین حد وجود سموم روی محصولات کشاورزی باید 0.05PPM باشد. اما روسیه به جای اینکه این 0.05PPM را در نظر بگیرد، استاندارد 0.01PPM را اعمال می نماید. در حال حاضر روسیه در 30 محصولات کشاورزی که ما استاندارد 0.05PPM را رعایت می کنیم به 0.01PPM تغییر داده است. در چنین شرایطی وقتی فلفل دلمه ای با استاندارد 0.05PPM ارسال می گردد، از شاخص او بیشتر است؛ بنابراین محصولات را برگشت می دهد.

وزارت جهادکشاورزی و نهادهای زیرمجموعه به وظایف شان عمل نکردند!

مسئول آزمایشگاه مرجع به جامانده سموم وزارت جهاد کشاورزی ادامه داد: در چنین حالتی برای صادرات محصولات کشاورزی، در مرحله نخست باید شاخصه های استاندارد کشور مقصد آنالیز گردد و مطابق آن سازمان حفظ نباتات در آن سال آگاهی لازم نسبت به استفاده درست از سموم را به کشاورز بدهد و یا استفاده بعضی از سموم توصیه شده را هم در مواردی قطع کند.

او می گوید: به عنوان نماینده وزارت جهادکشاورزی بار ها دیده ام که توپ را به زمین سازمان غذا و دارو انداخته اند. اما واقعیت این است که وظیفه ما است که محصول سالم فراوری کنیم. حالا اتفاقاتی هم که اتفاق افتاده مقصرش تک تک ارگان ها و نهاد های وزارت جهادکشاورزی هستند که کم کاری نموده اند. چه در بحث پیشنهاد استفاده سموم، چه در بحث نظارت بر آن؛ وظایف تعریف شده ای وجود دارد و بیشتر آن بر عهده سازمان حفظ نباتات و کلینیک های گیاه پزشکی زیرمجموعه این سازمان است.

به اعتقاد مهدوی، سازمان حفظ نباتات باید نظارت ها را بیشتر کند تا چنین اتفاقاتی رخ ندهد.

مسئول آزمایشگاه مرجع به جامانده سموم وزارت جهاد کشاورزی در خصوص خطرات سموم به جامانده روی محصولات کشاورزی مصرفی در داخل کشور می گوید: زمانی که محصولاتی همانند گوجه فرنگی و خیار را ارزیابی می کنیم، می بینیم که تمامی این سموم از آن شاخص بیشتر بوده و محصول سالم است. اما چون یک نمونه خیار ممکن است 7 تا 8 نوع به جامانده سم مختلف داشته باشد و این 7 تا 8 نوع سم هم ممکن است کمتر از آن حد مجاز باشند، اما در مجموع این سموم در بلند مدت می توانند ایجاد خطر نمایند.

برای یافتن سوالات متعدد در این رابطه، وبلاگ وردپرسکارا با یک گیاه پزشک و پژوهشگر این حوزه که نمی خواست نامش فاش گردد، مصاحبهیی شکل داد. در نخستین سوال، پرسیده شد که سخت گیری روی سموم به جامانده در کشورها چه دلایلی دارد؟

این پژوهشگر پاسخ داد: کشور های سطح یک اروپا همانند آلمان، فرانسه، انگلیس، اتریش و سوئیس پیش از آنکه مشخص نمایند که باید مقدار سموم به جامانده روی محصولات کشاورزی چقدر باشد، برای هر سمی یک دوز مشخصی برای مصرف کشاورز مشخص نموده اند؛ و همه این فرایند تحت نظر سازمان نظارت قرنطینه و حفظ نباتات آن ها انجام می گردد.

هدف آن ها از این قاعده و قانون حفظ سلامت انسان است. چراکه همه می دانیم این سموم به جامانده روی محصولات کشاورزی وارد زنجیره غذایی انسان می گردد. از این رو قوانین کاملا سختگیرانه روی سموم به جامانده محصولات کشاورزی وارداتی و فراوریات داخلی اعمال می گردد.

علاوه بر آن کشور های اروپایی و حوزه آمریکای شمالی تحقیقاتی داشته اند و به این نتیجه رسیده اند که سموم به جامانده به سرعت در کبد انسان انباشت می گردد. این سموم نیز در نهایت منجر به بروز بیماری های مختلفی می گردد که شامل اثرات پوستی، گوارشی، عصبی، سرطان زایی، تنفسی، فراوری مثلی و غدد درون ریز است.

از طرفی کشور هایی که سختگیر ی های فراتر از استاندارد اعمال می نمایند، می دانند که چنانچه طبق همان استاندارد عمل نمایند شهروندشان بیمار می گردد و در ادامه با فرایند درمان او روبرو خواهد شد. در نهایت نیز باید هزینه دوچندانی برای درمان فرد پرداخت کند. به همین علت به مسئله پیشگیری توجه می نمایند تا سموم کمتری وارد چرخه غذایی شهروندان گردد و در نتیجه مقدار بیماری عموم کاهش یابد.

سموم به جامانده ما را تهدید می نمایند؟

طبق تحقیقات اجرا شده در دنیا، سموم به جامانده محصولات کشاورزی بیماری افرادی که دارای بیماری زمینه ای هستند را تشدید می نماید و در کوتاه مدت بدن شان به سموم انباشتی واکنش نشان می دهد. در افراد مسن نیز این سموم به جامانده در میان مدت مسائل بسیاری را برای آن ها به وجود می آورد. در نهایت نیز در بلند مدت می توان گفت که جمعیت بیشتری با عوارض سموم به جامانده انباشت شده در کبد روبرو می شوند. چرا که متابولیسم و دفع سموم در کبد انجام می گردد. از این رو به نظر می رسد که مسئله کبد چرب در ایران تا حدودی به انباشت سموم به جامانده محصولات کشاورزی در بدن افراد ارتباط داشته باشد.

چرا محصولات کشاورزی ایران برگشت می خورد؟

نکته اول این است که در ایران قاعده و قانون سختگیرانه و نظارت روی سموم مصرفی محصولات کشاورزی داخلی انجام نمی گردد. اما در خصوص محصولات برگشت خورده ایران همانند سیب، فلفل دلمه ای، کیوی و ... که در طول هفته های اخیر از سوی کشور های دیگر عودت داده شده اند، بعضی مسئولین می گویند که این جوسازی علیه ایران است و محصولات کشاورزی ما هیچ مسئله ای نداشته است.

اما واقعیت این است که نهاد های مرتبط با این حوزه، با طرح چنین ادعا هایی می خواهند محصولات برگشت خورده از بین نرود و در داخل کشور مصرف گردد. در گام دوم هم نمی خواهد نظارت شان در طول فرایند فراوری تا صادرات محصول زیر سوال برود؛ بنابراین اینکه فردی بخواهد موضوع را سیاسی جلوه بدهد، در واقع می خواهد مدیریت و نظارت خودش زیر سوال نرود. چرا که مسئله سموم به جامانده روی محصولات کشاورزی موضوعی سیاسی نیست و به سلامت انسان مرتبط است.

در ایران نیز، بیشترین مقدار مصرف سموم در شمال کشور مصرف می گردد. به این علت که در هوای و مرطوب محصولات کشاورزی مستعد بیشتر بیماری های باکتریایی و قارچی است و کشاورز برای حفظ محصول سموم بیشتری استفاده می نماید. در موارد متعددی هم دیده شده که در این منطقه ها کشاورز برای حفظ محصول کیوی و یا توت فرنگی چند روز پیش از برداشت از سموم متفاوت استفاده نموده تا بیماری بعد از برداشت را کنترل کند. این در حالی است که در سایر کشور ها چنین عملی انجام نمی گردد وتنها در ایران چنین عملی صورت می گیرد. از طرفی هیچ گونه نظارت جدی بر سم پاشی و ترویج مصرف سموم وجود ندارد و کشاورز براساس تجربه خودش اقدام به سم پاشی و استفاده از سموم مختلف می نماید.