آیا دوران سوپراستار بودن دوئین جانسون به انتها رسیده است؟ - وبلاگ وردپرسکارا

به گزارش وبلاگ وردپرسکارا، تا دو دهه قبل کمتر پیش می آمد که یک کشتی کج کار به دنیای سینما قدم بگذارد و پیروز باشد یا اصلا خوب بازی کند (شاید به جز بازی ماندگار ردی پایپر در فیلم کلاسیک آن ها زندگی می نمایند ساخته جان کارپنتر). با ورود دوئین جانسون اما همه چیز عوض شد؛ او که یکی از محبوب ترین کشتی کج کارهای زمانه اش بود، با بازگشت مومیایی (2001) اولین حضورش در صنعت سینما را تجربه کرد و همین فیلم باعث شد تا نقش اصلی فیلم پادشاه عقرب (2002) را به دست بیاورد. دیری نگذشت که جانسون به یک سوپراستار محبوب و پرفروش تبدیل شد.

در عصری که شخصیت های خیالی بیشتر از بازیگران برای مخاطب مجذوب نماینده هستند و ستارگان همانند گذشته عامل اصلی فروش فیلم ها به حساب نمی آیند، دوئین جانسون از معدود هنرپیشگانی بود که حتی شنیدن نامش هم سینمادوستان را هیجان زده می کرد و آن ها برای تماشای او حاضر بودند به سراغ هر فیلمی بروند. جانسون پروژه های مستقلی متعددی در کارنامه دارد اما به مجموعه های محبوبی همانند سریع و خشمگین، دنیای پیشرفته دی سی و جومانجی هم قدم گذاشته و در دنباله های پرطرفداری همانند مسابقه تا کوه اسرارآمیز (2009)، باحال باش (2005) و سفر 2: جزیره اسرارآمیز (2012) به ایفای نقش پرداخته است. اخیرا اما دیگر خبری از آن موفقیت های گذشته نیست، فیلم های جانسون کسی را هیجان زده نمی نمایند، چندان نمی فروشند و به نظر می رسد که او دیگر توانایی کشاندن مخاطبان به سالن های سینما را ندارد اما چرا؟

او دیگر ریسک نمی نماید و کیفیت بازیگری اش پایین آمده است

برخلاف بازیگران اکشن نسل های پیشین همانند آرنولد شوارتزنگر، سیلوستر استالونه، بروس ویلیس یا کیانو ریوز، کارنامه جانسون در مجموع قوی نیست. همه این بازیگران در فیلم های میانه یا ضعیفی به ایفای نقش پرداخته اند اما آثار شاخص متعددی هم دارند تا در تاریخ سینما ماندگار شوند. فارغ از این، به نظر می رسد که جانسون دیگر علاقه ای هم به بازی در نقش های متفاوت ندارد؛ او در گذشته حاضر بود تا با فیلم سازان مولف یا ایده پرداز کار کند و نقش های منحصربه فرد و نامتعارف را برعهده بگیرد اما حالا همه نقش هایش رنگ وبوی یکسانی دارند. او در داستان های سرزمین جنوبی (2006)، کمدی سیاه ریچارد کلی، نسخه هجوآمیز یک قهرمان اکشن را بازی می نماید که به شکل غیرمنتظره ای وارد بازی های سیاسی می گردد. داستان های سرزمین جنوبی به موفقیت خاصی نرسید و در گیشه باخت اما در گذر زمان به یک فیلم کالت تبدیل شد. در سال های اخیر کمتر پیش می آید که جانسون را در چنین نقش های تجربی و شجاعانه ای ببینیم.

به همین منوال، جانسون با فیلم کمتردیده شده رنج و گنج (2013) ساخته مایکل بی نشان داد که در کمدی استعداد دارد و حتی می توان او را در نقش های کمدی جدی گرفت. در این اثر انتقادی، مایکل بی گرایش جامعه مدرن به ظاهرگرایی و نرینگی سمی را آنالیز می نماید و جانسون در یکی از بامزه ترین نقش آفرینی هایش، در کالبد یک بدنساز مظلوم و آرام ظاهر می گردد که جامعه و شرایط او را مجبور می نماید تا وجه تاریک درونش هویدا گردد. این نقش چالش برانگیز ثابت کرد که جانسون حاضر است جایگاه خود به عنوان یک ستاره سینما و تصور سینمادوستان نسبت به خودش را به چالش بکشد. متاسفانه او در سال های اخیر ترجیح داده است تا در نقش قهرمانان شکست ناپذیر ظاهر گردد، کسانی که هرگز آسیبی نمی بینند و هیچ چیز نمی تواند جلوی آن ها را بگیرد.

با اینکه بعضی از نقش آفرینی های او در پروژه های متفاوت جواب نداده است، همانند باحال باش یا درام های ورزشی کوچکی همانند دارودسته فوتبالیست ها (2006) و نقشه بازی (2007) اما این بدین معنا نیست که او باید به کلی از چنین آثاری فاصله بگیرد.

فیلم هایش کیفیت و مجذوب نمایندهیت گذشته را ندارند

مشکل اساسی دوئین جانسون در حال حاضر این است که فیلم هایش به هیچ وجه خوب نیستند. هرکول (2014)، گارد ساحلی (2017) و رمپیج (2018) همگی یک شروع دوباره برای مجموعه های محبوب کلاسیک بودند اما موردتوجه قرار نگرفتند و دنباله ای هم برای آن ها ساخته نشد. البته که ایده های داستانی هر سه فیلم مضحک و ناقص به حساب می آمد: گارد ساحلی بیش از حد خودآگاه بود، هرکول بی علت می خواست سیاه و تلخ باشد و رمپیج مضحک تر از آن بود که بتواند مخاطبان را به سینما بکشاند. به همین ترتیب، گشت وگذار در جنگل (2021) با سروصدای فراوان در سرویس استریم دیزنی پلاس نهاده شد اما در حقیقت یک تقلید شرم آور از فرمول های جواب پس داده دیزنی بود که مشابه آن را در مجموعه دزدان دریایی کارائیب دیده بودیم.

اعلان قرمز (2021)، دیگر فیلم جنجالی جانسون با بودجه نجومی 200 میلیون دلاری از سرویس نتفلیکس منتشر شد و برخلاف انتظار، حضور وی در کنار ستارگان دیگری همانند رایان رینولدز و گل گدوت به نتیجه مثبتی ختم نشد. اعلان قرمز از آن فیلم هایی بود که برخلاف زرق و برق های ظاهری اش، شتاب زدگی و بی حوصلگی در آن موج می زند و با کلیشه پیوند خورده است. علاوه بر این، فرهمندی و پرستیژ جانسون هم در رویارویی با رینولدز چندان دیده نمی شد زیرا رینولدز توانایی بالاتری در خلق لحظات کمیک دارد، ضمن اینکه خود رینولدز هم از بازی های خوب خود فاصله معناداری داشت! جانسون یکی از عناصر مجذوب نماینده فیلم های سریع و خشمگین بود و خون تازه ای به این مجموعه تزریق کرد اما حالا از نسخه های اصلی کنار رفته و حضورش در نسخه فرعی هابز و شاو (2019) به معنای واقعی کلمه معمولی است و شباهتی به گذشته ندارد.

دوئین جانسون و جنجال های پشت صحنه

متاسفانه به نظر می رسد که جانسون از آن آدم دوست داشتنی سابق فاصله گرفته است و حالا خودپرستی و خودخواهی اش در دنیای واقعی از شخصیت های مشهور سینمایی اش چندان دور نیست. در زمان اکران فیلم سرنوشت خشمگین (2017)، دعوای جانسون و وین دیزل در کانون توجه نهاده شد و عدم همکاری آن ها و رفتارهای بچه گانه ای که نشان دادند، تنها به ضرر مجموعه تمام شد (مجموعه ای که نقطه اوج آن قسمت های پنجم الی هفتم بود، به ویژه لحظاتی که این دو بازیگر در مقابل یکدیگر قرار می گرفتند).

دوئین جانسون از سال 2014 قرار بود که نقش بلک آدام را در دنیای دی سی برعهده بگیرد و با شخصیت شزم زورآزمایی کند اما او به عمد کوشش کرد تا از فضای رنگارنگ شزم فاصله بگیرد، بلک آدام را به یک مجموعه مستقل تبدیل کند و برداشتی سیاه و جدی از این ضدقهرمان ارائه دهد. این همه ماجرا نیست، جانسون در ادامه اجازه نداد تا بلک آدام در فیلم شزم حضور پیدا کند یا برعکس، زکری لی وای حضوری افتخاری در فیلم بلک آدام داشته باشد؛ او با این کار به شزم آسیب جبران ناپذیری زد و یکی از دلایل شکست تجاری فیلم خشم خدایان را باید همین مسئله دانست (جانسون حتی اجازه حضور کوتاه جامعه عدالت آمریکا در فیلم را هم نداد!). برای هواداران دی سی غیرمنطقی بود که این دو شخصیت از یکدیگر جدا باشند زیرا در کمیک ها همیشه مرتبط بوده اند. بلک آدام هم که با هیاهوی فراوان روی پرده رفت، در گیشه باخت و جانسون نه تنها خود را مقصر ندانست بلکه به انتقاد از منتقدان پرداخت. شواهد نشان می دهند که دوران سوپراستار بودن دوئین جانسون به خاتمه رسیده است اما او همچنان این فرصت را دارد تا به مسیر درست بازگردد.

منبع: MovieWeb